Przekład intersemiotyczny na lekcji polskiego

Uczniowie klasy VI B na zajęciach języka polskiego mieli wykonać niecodzienne zadanie. Najpierw przeczytali fragment książki pt. ”Jeden plus jedna. Kolejne starcie” autorstwa Elżbiety J. Bartosik – Trebickiej. Opowiadał on o wspaniałej tradycji Świąt Bożego Narodzenia.

Na podstawie tej lektury uczniowie wykonali makietę stołu wigilijnego, za którym zasiadali bohaterowie tekstu. Takie przełożenie jednego systemu znaków na inny nazywamy przekładem intersemiotycznym. W tym przypadku tekst został przekształcony w pracę plastyczną. Na lekcjach języka polskiego przekład intersemiotyczny bywa wykorzystywany jako metoda kształcąca sprawność językową uczniów oraz metoda analizy utworów literackich. Czytanie różnorodnych kodów pozajęzykowych pobudza do wypowiedzi, pozwala dzięki temu kształtować mowę ucznia, ale też i jego wyobraźnię. Aby uczeń potrafił opisać i przeanalizować obraz, musi wyobrazić sobie wiele rzeczy, których na nim nie ma, domyślić się, co poprzedziło ukazane sytuacje, wniknąć w przeżycia postaci i wreszcie ująć to słownie lub za pomocą pracy plastycznej. A więc w ten sposób rozwija się nie tylko język ucznia, ale także jego zdolność do tworzenia w myślach rozmaitych obrazów. Przekład intersemiotyczny pozwala rozwijać inwencję twórczą, a także kreatywność i pomysłowość. Można to zaobserwować na podstawie prac dzieci, które zaskakują swoją oryginalnością.